“Dat trekken aan de riem valt echt wel mee hoor!”

Op dit moment is het lopen aan de riem met Abba nog niet altijd een leuke bezigheid. En ja, we moeten tot de conclusie komen dat dat toch echt aan de baasjes ligt. Buiten is namelijk alles interessant! Zeker ’s morgens of als we het “grote” rondje nog niet hebben gehad is het energieniveau nog zo hoog en blijkt luisteren niet één van Abba’s beste eigenschappen. Andere honden, katten (of het idee van een kat), grassprietjes, vlinders, bijen, vliegjes, blaadjes en zo kan ik nog wel even doorgaan. Alles wordt bekeken en besnuffeld alsof ze deze voor het eerst ziet. Erg “mindfull” en “zen”, dat wel. De lijn lijkt altijd strak te staan doordat ze voor je loopt óf je arm wordt uit de kom getrokken omdat de lantaarnpaal waar je net langs liep ineens wel heel erg interessant is.